KS. JERZY ZAPRASZA 

" Jesteście bardzo potrzebni. Im większy jest proces laicyzacji, tym bardziej jesteście potrzebni Polsce, która coraz bardziej poganieje." - Prymas Polski, Henryk Muszyński

Dopowiedzenia do Różańca

Dopowiedzenia do różańca to prosty sposób, aby różaniec nie był nudnym klepaniem Zdrowasiek, ale rzeczywiście był medytacją poszczególnych tajemnic z życia Jezusa i Maryi. Dopowiedzenia wstawiamy w środek Pozdrowienia Anielskiego po słowie Jezus. Można dopowiadać ten sam tekst przy 10-ciu paciorkach jednej tajemnicy, chociaż lepiej wstawiać 10 różnych dopowiedzeń, czyli po jednym na każdym koraliku. Drugą część Zdrowaśki: Święta Maryjo… mówimy tylko na końcu dziesiątki po ostatnim dopowiedzeniu. Taki sposób odmawiania proponował sługa Boży Franciszek Blachnicki.

Po dojściu do pewnej wprawy możemy zacząć spontanicznie dopowiadać to, co nam podpowiada medytujący umysł i modlące sie serce. Dopowiedzenia należy urozmaicać, tak formułować, by wyrażały coraz to nowe aspekty danej tajemnicy różańcowej i jej związek z naszym życiem. Formułując dopowiedzenia należy zwrócić uwagę na ich poprawność gramatyczną. Dopowiedzenie jest bowiem dalszym ciągiem zdania, którego podmiotem jest Jezus (który... ,w którym..., dzięki któremu...). Adresatem zaś całości jest ciągle Maryja, ale w centrum naszych różańcowych rozważań pozostaje zawsze Chrystus, w którym dokonało się nasze odkupienie. Różaniec jest modlitwą wybitnie chrystocentryczną.

Dopowiedzenia różańcowe "pojedyncze"
Na początku
1. Który umacnia naszą wiarę.
2. Który utwierdza naszą nadzieję.
3. Który rozpala naszą miłość.
Tajemnice Radosne
1. Któregoś Ty, o Panno, z Ducha świętego poczęła.
2. Któregoś Ty, o Panno, do Elżbiety niosła.
3. Któregoś Ty, o Panno, w Betlejem porodziła.
4. Któregoś Ty, o Panno, w świątyni ofiarowała.
5. Któregoś Ty, o Panno, w świątyni znalazła.
Tajemnice Światła
1. Który przyjął chrzest w Jordanie.
2. Który objawił siebie na weselu w Kanie.
3. Który głosił Królestwo Boże i wzywał do nawrócenia.
4. Który przemienił się na Górze Tabor.
5. Który ustanowił Eucharystię.
Tajemnice Bolesne
1. Który za nas Krwią się pocił.
2. Który za nas był ubiczowany.
3. Który za nas był cierniem ukoronowany.
4. Który za nas ciężki Krzyż nosił.
5. Który za nas był ukrzyżowany.
Tajemnice Chwalebne
1. Który zmartwychwstał.
2. Który do nieba wstąpił.
3. Który nam Ducha Świętego zesłał.
4. Który Ciebie, o Panno, wziął do nieba.
5. Który Ciebie, o Panno, w niebie ukoronował.

 

 JAN PAWEŁ II O „DOPOWIEDZENIACH”

Centrum „Zdrowaś Maryjo”, poniekąd zwornikiem między jego pierwszą a drugą częścią, jest imię Jezus. Czasami przy pośpiesznym odmawianiu, to centrum uchodzi uwagi, a wraz z nim również nawiązanie do misterium Chrystusa, które jest kontemplowane. Ale to właśnie akcent, jaki kładzie się na imieniu Jezus i na Jego misterium, znamionuje znaczące i owocne odmawianie różańca. Już Paweł VI przypominał w Adhortacji Marialis cultus praktykowany w pewnych regionach zwyczaj, by podkreślać imię Chrystusa, dodając do niego refren (tzw. „dopowiedzenia”) na-wiązujący do rozważanej tajemnicy.
Jest to zwyczaj godny pochwały, zwłaszcza przy publicznym odmawianiu różańca. Wyraża on dobrze wiarę chrystologiczną, odnoszącą się do różnych momentów życia Odkupiciela. Jest to wyznanie wiary, a równocześnie pomoc w medytacji, która pozwala przyswajać i prze-żywać misterium Chrystusa, w naturalny sposób związane z odmawianiem „Zdrowaś Maryjo”.
Jan Paweł II, Rosarium Virginis Mariae, p. 33

 

Link:
 Nowenna Pompejańska

 

   Różaniec - Dominikanie

 TAJEMNICE RADOSNE (poniedziałek i sobota)


I Zwiastowanie Najświętszej Maryi Pannie

1. który przez Archanioła Gabriela objawił Tobie plan zbawienia.
2. o którym prorocy mówili, że narodzi się z Dziewicy.
3. który wejrzał na pokorę swej Służebnicy.
4. który wybrał Ciebie Maryjo za Matkę.
5. który będąc przedwiecznym Słowem, stał się Ciałem w chwili gdy powiedziałaś aniołowi: Oto ja służebnica Pańska, niech się stanie wg słowa Twego.
6. który chcąc mieć Matkę , zamieszkał pod Twoim Maryjo sercem.
7. który 9 miesięcy przebywał w Twoim dziewiczym łonie.
8. który stał się człowiekiem, by w naszym ciele cierpieć za nasze grzechy.
9. który przyjmując ludzką naturę stał się do nas podobny we wszystkim oprócz grzechu.
10. który począł się z Ducha Świętego.





 

 II Nawiedzenie św. Elżbiety

1. któregoś Ty Maryjo pod swym sercem niosła do domu Elżbiety.
2. który chciał, byś swojej krewnej Elżbiecie zaniosła radosną nowinę.
3. który Elżbiecie napełnionej Duchem Św., pozwolił rozpoznać w Tobie Matkę Zbawiciela.
4. który już w łonie Elżbiety uświęcił Jana Chrzciciela.
5. za którego przyjście dziękowałaś słowami Magnifikat.
6. który w Magnifikat pozwolił Ci wyśpiewać wdzięczność za dzieło zbawienia.
7. który uczynił Ci wielkie rzeczy.
8. który przez Ciebie uczynił i dla nas wielkie rzeczy.
9. który pragnie, abyśmy razem z Tobą dziękowali za dzieło zbawienia.
10. który chce, by całe nasze życie było dziękczynieniem.


 

 III Narodzenie Pana Jezusa










 

1. o którym prorok Micheasz mówił, że narodzi się w Betlejem z ziemi Judzkiej.
2. dla którego nie było miejsca w gospodzie.
3. któregoś Maryjo porodziła w nędznej stajni.
4. któregoś Maryjo owinęła w pieluszki i złożyła w żłobie.
5. któremu zastępy wojska anielskiego śpiewały: Chwała na wysokości Bogu, a na ziemi pokój ludziom dobrej woli.
6. do którego przyszli pasterze oddając Mu pokłon.
7. do którego przybyli Mędrcy z dalekiego wschodu.
8. który przyszedł na świat, by przynieść nam pokój.
9. z którym spotykamy się w każdym człowieku potrzebującym naszej pomocy.
10. który chce, byśmy z Tobą Maryjo, trwali w rozważaniu tajemnicy Jego miłości.


 

 IV Ofiarowanie w świątyni

1. którego Rodzice zanieśli do świątyni, aby wypełnić przepis prawa.
2. któregoś ty Maryjo ofiarowała Bogu Ojcu.
3. którego Symeon rozpoznał w małym Dzieciątku.
4. którego Symeon natchniony Duchem Św. nazywa światłością na  oświecenie pogan i chwałą ludu izraelskiego.
5. który o sobie powie, że jest światłością świata.
6. o którym Symeon przepowiedział, że będzie znakiem, któremu sprzeciwiać się będą.
7. któremu również dziś sprzeciwiają się ludzie złej woli.
8. który stale jest prześladowany w swoim Kościele,
9. który powiedział: Jeśli Mnie prześladowali, to i was będą prześladować.
10. który ofiaruje się za nas w każdej Mszy św.





V Znalezienie Pana Jezusa w świątyni

1. który gdy miał 12 lat, udał się z Rodzicami do Jerozolimy na święto Paschy.
2. który pozostał w świątyni po skończonych uroczystościach.
3. którego po 3 dniach znaleźli Rodzice w świątyni.
4. który siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania.
5. którego słuchali ze zdumieniem uczeni w Piśmie.
6. do któregoś Ty Maryjo powiedziała: Synu, czemuś nam to uczynił? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie.
7. który zatroskanej Matce odpowiedział: Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do Mego Ojca?
8. który przyszedł na ziemię, aby wypełnić wolę Ojca.
9. który przyszedł szukać i zbawić to co zginęło.
10. którego i my możemy znaleźć w świątyni, w Słowie Bożym i w sakramentach.




 TAJEMNICE ŚWIATŁA (czwartek)




I Chrzest Pana Jezusa w Jordanie

1. który przyszedł z Galilei nad Jordan do Jana Chrzciciela.
2. który przeszedł do Jana, aby być przez niego ochrzczony.
3. do którego Jan powiedział: Ty przychodzisz do mnie? To przecież ja powinienem być ochrzczonym przez ciebie.
4. który odpowiedział: Nie upieraj się teraz. Trzeba nam bowiem wypełnić wszystko, co sprawiedliwe.
5. który wszedł do wody – jako niewinny, czyniąc siebie „grzechem” dla nas.
6. który przyjął chrzest choć był bez grzechu.
7. który natychmiast po chrzcie wyszedł z wody.
8. na którego zstąpił Duch Św. w postaci gołębicy.
9. którego Ojciec ogłosił Synem umiłowanym.
10. który jest światłem świata.




 

II Objawienie siebie na weselu w Kanie

1. którego zaproszono na gody weselne.
2. który przyszedł na wesele razem ze swymi uczniami.
 3. do którego Matka powiedziała, że zabrakło wina.
4. który powiedział do sług: Napełnijcie stągwie wodą.
5. który po napełnieniu stągwi wodą, kazał zaczerpnąć i zanieść gospodarzowi wesela.
6. który przemienił wodę w wino dzięki interwencji Maryi, pierwszej z wierzących.
7. który w Kanie zaczął czynić cuda.
8. który objawił swą chwałę.
9. w którego uwierzyli Jego uczniowie.
10. który zaprasza nas na ucztę wiecznej radości w niebie.
- który uczestniczy w naszych ludzkich radościach.
- który Twoją, Maryjo wiarę wystawił na próbę.
- którego Ty Maryjo prosisz ciągle za nami.
- który otworzył serca uczniów na wiarę.



III Głoszenie Królestwa Bożego i wzywanie do nawrócenia

1. który nauczał i mówił: nawracajcie się, albowiem bliskie jest królestwo niebieskie.
 2. który szedł dobrze czyniąc, uzdrawiając wszystkich.
3. który powiedział: Ja jestem drogą, prawdą i życiem.
4. który powiedział: Ja jestem światłością świata. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia.
5. który wzywał do nawrócenia.
6. który odpuszczał grzechy tym, którzy zbliżyli się do Niego z ufnością.
7. który po zmartwychwstaniu ustanowił sakrament pojednania.
8. który dał początek tajemnicy miłosierdzia.
9. który nauczał jako ten, który ma władze.
10. którego nauce towarzyszyło poczucie mocy.
- który głosząc naukę o Królestwie, uzdrawiał chorych i wypędzał złe duchy.
- który ukazywał się po zmartwychwstaniu przez 40 dni i mówił o królestwie Bożym.
 

 IV Przemienienie na górze Tabor

1. który wziął ze sobą Piotra, Jakuba i Jana i zaprowadził ich na górę wysoką, na osobności.
2. który przemienił się przed nimi.
3. którego oblicze zajaśniało jak słońce.
4. którego szaty stały się olśniewające jak światło.
5. który rozmawiał na Górze Tabor z Mojżeszem i Eliaszem.
6. do którego Piotr powiedział: Panie! Jak dobrze, że tu jesteśmy! Postawimy tu trzy namioty: Jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza.
7. o którym Ojciec z obłoku powiedział: To jest Syn mój najmilszy, słuchajcie Go!
8. który zbliżył się do apostołów i dotknął ich.
9. który powiedział do nich: Wstańcie, nie bójcie się!
10. który schodząc z góry Przemienienia powiedział: nikomu nie mówcie o tym widzeniu, dopóki Syn Człowieczy nie zmartwychwstanie!
- który odsłaniając wybranym apostołom blask swego bóstwa, przygotował ich na swą mękę.



 

V Ustanowienie Eucharystii

1. który z nastaniem wieczoru przyszedł z apostołami do wieczernika.
2. który umiłował swoich do końca.
3. który w wieczerniku umywał nogi swym uczniom.
4. który powiedział do swych uczni: Miłujcie się wzajemnie, jak ja was umiłowałem. 5. który po wieczerzy wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i rozdał uczniom mówiąc: Bierzcie i jedzcie. To jest Ciało moje.
6. który biorąc kielich powiedział: Pijcie z niego wszyscy. To jest bowiem Krew moja, krew Przymierza, która będzie wylana za wielu na odpuszczenie grzechów.
7. który celebrował z apostołami Paschę.
8. który kazał to czynić na pamiątkę Jego śmierci.
9. który w Wielki Czwartek, dzień przed śmiercią pod znakami chleba i wina uwielbił Swego Ojca.
10. który daje nam się cały pod znakami chleba i wina.
- który pozostał z nami pod postacią chleba i wina.
- który w każdej Mszy Św. Karmi nas Swoim Ciałem.
- który powiedział: Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew ma życie wieczne...

 

  TAJEMNICE BOLESNE (wtorek i piątek) 




I Modlitwa w Ogrójcu

1. który po Ostatniej Wieczerzy udał się z apostołami na modlitwę do Ogrodu Oliwnego.
2. który powiedział do uczniów: Zostańcie tu, aż odejdę tam i będę się modlił.
3. który wziął ze sobą Piotra, Jakuba i Jana i na ich oczach począł się smucić i odczuwać trwogę.
4. który powiedział do swych uczniów: Zostańcie tu i czuwajcie ze Mną.
5. który oddalił się od nich na rzut kamienia, upadł na twarz i tak się modlił: Ojcze mój, jeśli chcesz, weź ode mnie ten kielich, lecz niech się dzieje wola Twoja, nie moja.
6. który szukając pocieszenia, przyszedł do swych uczniów, lecz zastał i śpiących.
7. który powiedział: Tak, jednej godziny nie mogliście czuwać ze Mną?
8. który dodał: Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie.
9. który uczy nas jak modlić się w cierpieniach.
10. któremu z trwogi przed męką i z obrzydzenia naszych grzechów krwawy pot wystąpił na czole i spływał kroplami na ziemię.



 

II Biczowanie Pana Jezusa

1. z którego kaci zdarli szaty.
2. którego okrutni kaci przywiązali do kamiennego słupa.
3. który z miłości do nas dał się ubiczować.
4. który ofiarował te cierpienia Ojcu za nasza grzechy, zwłaszcza nieczyste.
5. którego Ciało pod uderzeniami bicza pokryło się sińcami.
6. którego sińcami jesteśmy uzdrowieni.
7. którego grzbiet został poorany biczami.
8. który cierpiał za nas rany.
9. którego Krew tryskała przy biczowaniu i spływała po kamiennej posadce.
10. który te wszystkie tortury znosił za nas w milczeniu.


 

III Cierniem ukoronowanie

1. który wyznał przed Piłatem, że jest królem.
2. którego żołnierze ubrali w płaszcz szkarłatny.
3. dla którego wymyślono jeszcze okrutniejsze tortury.
4. któremu żołnierze upletli koronę z cierni i włożyli na głowę.
5. któremu dali trzcinę do ręki i klękali przed Nim.
6. z którego drwili, mówiąc: Bądź pozdrowiony, królu żydowski!.
7. którego opluwali i bili trzciną po głowie,
8. który w cierniowej koronie cierpiał za naszą próżność i pychę.
9. którego Krew broczyła spod cierniowej korony, mieszając się z plwocinami żołdaków.
10. który z miłości do nas cierpiał okrutne rany.





 

IV Droga Krzyżowa

1. któremu kaci na przeorany biczami grzbiet włożyli drzewo Krzyża.
2. który z miłości do nas wziął na Swe ramiona drzewo Krzyża.
3. który wziął na Siebie ciężar naszych grzechów.
4. który osłabiony dotychczasowym cierpieniem i upływem Krwi wiele razy w drodze upadł.
5. dla którego ulgą była Twoja Maryjo obecność na Drodze Krzyżowej.
6. który powiedział: Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje.
7. który uczy nas, że tylko krzyż jest drogą do życia.
8. który w Krzyżu zawarł naukę największej miłości.
9. który cierpiał i umarł dla naszego zbawienia.
10. który sprawił, że i my uczestniczymy w naszym odkupieniu przez dźwiganie codziennych krzyży.
 

V Śmierć Pana Jezusa na Krzyżu

1. który umiłowawszy swoich, do końca ich umiłował.
2. który był posłuszny Swemu Ojcu aż do śmierci, a była to śmierć na Krzyżu.
3. który na Twoich oczach został przybity do Krzyża.
4. który zawisł na Krzyżu między niebem, a ziemią.
5. który w okrutnych męczarniach krzepił się twoją obecnością pod Krzyżem.
6. który dał Ci udział w swoich cierpieniach.
7. który konając na Krzyżu powiedział: Oto syn Twój; Oto Matka twoja.
8. który Ciebie stojącą pod Krzyżem, uczynił naszą Matką.
9. który przebaczył tym, którzy Go krzyżowali.
10. który przez śmierć na Krzyżu pokazał nam jakim potwornym złem jest każdy grzech.

 

V Śmierć Pana Jezusa na Krzyżu (przebaczenie)

1. który konając modlił się: Ojcze przebacz im, bo nie wiedzą co czynią.
2. który przebaczył tym, którzy Go krzyżowali.
3. który z ambony krzyża uczy nas wybaczać doznane krzywdy.
4. który w modlitwie Pańskiej nakazał nam przebaczać tak jak Bóg nam przebacza.
5. który wybaczy nam wszystkie grzechy o ile przebaczymy doznane krzywdy.
6. który z krzyża daje nam moc wybaczania naszym winowajcom.
7. który z krzyża uczy nas patrzeć na tych, którzy nas skrzywdzili.
8. który daje szanse nawet największemu zbrodniarzowi.
9. który nas już uzdrawia, gdy pragniemy przebaczyć doznane krzywdy.
10. który powiedział: Błogosławcie tych, którzy was prześladują! Błogosławcie, a nie złorzeczcie!

- który powiedział: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują. Mt 5,44

- który powiedział: błogosławcie tym, którzy was przeklinają i módlcie się za tych, którzy was oczerniają Łk 6,28

- który powiedział: gdy zamierzacie się modlić, przebaczcie sobie Mk 11,25

 

  TAJEMNICE CHWALEBNE (środy i niedziele) 




I Zmartwychwstanie Pana Jezusa

1. który trzeciego dnia po śmierci własną mocą wyszedł z grobu.
2. który zmartwychwstając pokonał śmierć, piekło i szatana.
3. który przez zmartwychwstanie udowodnił, że jest prawdziwym Bogiem.
4. którego zmartwychwstanie jest zapowiedzią naszego zmartwychwstania.
5. który powiedział do niewiast: Nie bójcie się! Idźcie i powiedzcie moim braciom, żeby się udali do Galilei. Tam Mnie spotkają.
6. który przyszedł do apostołów do Wieczernika przez zamknięte drzwi.
7. który pozdrowił przerażonych apostołów słowami: Pokój wam! Popatrzcie na moje ręce i nogi!
To ja jestem! Dotykajcie i przyglądajcie się!
8. który dla naszego zbawienia nie tylko umarł, ale i zmartwychwstał.
9. który przez 40 dni spotykał się z apostołami po zmartwychwstaniu.
10. który zmartwychwstał i żyje wśród nas.

I Zmartwychwstanie Pana Jezusa (Jezus nad jeziorem)

1 który po zmartwychwstaniu stał nad brzegiem jeziora i czule przyglądał się apostołom,
zmagającym się podczas nocnego połowu.
2 który czekał na nich nad brzegiem jeziora.
3 którego apostołowie nie poznali.
4 który zawołał: dzieci, czy nie macie nic do jedzenia?
5 któremu odpowiedzieli, że nic nie złowili.
6 który kazał zarzucić sieć z prawej strony łodzi.
7 na którego słowo, apostołowie zarzucili sieć i złowili wielkie mnóstwo ryb.
8 w którego imię możemy dokonać niezwykłych rzeczy.
9 który troszczy się o nas jak dobra matka.
10 który w każdej chwili jest gotów nam pomóc.





 

II Wniebowstąpienie Pana Jezusa

1. który 40 dni po zmartwychwstaniu spotkał się ze Swymi uczniami na Górze Oliwnej.
2. który powiedział do swych uczniów: Idąc na cały świat głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu.
3. który zapewnił swych uczniów, że pozostanie z nimi po wszystkie dni aż do skończenia świata.
4. który wstąpił do nieba, aby przygotować nam mieszkanie.
5. który powiedział: W domu Ojca mojego jest mieszkań wiele.
6. który pragnie, byśmy obecne życie traktowali jako pielgrzymkę do domu Ojca.
7. który obiecał nam, że zobaczymy Ojca twarzą w twarz.
8. który został wzięty do nieba i zasiadł po prawicy Boga.
9. który choć powrócił do nieba, jest obecny wśród nas.
10. który powiedział: Gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich.




 

III Zesłanie Ducha Świętego

1. który żegnając się z apostołami powiedział: Prosić będę Ojca, a On da wam innego Pocieszyciela, aby pozostał z wami na zawsze.
2. który powiedział: Pocieszyciel, Duch Św., którego Ojciec pośle w imię moje, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, cokolwiek wam powiedziałem.
3. który 10 dni po wniebowstąpieniu zesłał Ducha Św. na apostołów, którzy wraz z Tobą Maryjo trwali w Wieczerniku na modlitwie.
4. który zesłał Ducha Św. w postaci szumu gwałtownego wichru i ognistych języków.
5. który Ciebie Maryjo pierwszą napełnił Duchem Św.
6. który przez Ducha Św. umocnił apostołów w wierze, tak że stali się oni odważnymi i zapłonęli pragnieniem pozyskiwania ludzi dla Boga.
7. który przez Ducha Św. żyjesz i działasz w Kościele.
8. który daje nam moc swego Ducha w sakramencie bierzmowania.
9. który przez Ducha Św. oświeca nasze umysły, gdy nie wiemy co mamy czynić.
10. który przez Ducha Św. umacnia nas do mężnego wyznawania wiary i do postępowania wg jej zasad.

IV Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny

1. który wziął Ciebie Maryjo z duszą i ciałem do nieba.
2. który wywyższył Cię ponad wszystko stworzenie.
3. który, sprawił, że jako pierwsza z ludzi doszłaś do pełni życia w niebie.
4. który w Twoim Wniebowzięciu zapowiada nasze wywyższenie.
5. który chce byś była dla nas drogą i bramą do nieba.
6. który pragnie byś w znaku Szkaplerza okryła nas swą macierzyńską opieką.
7. który cieszy się gdy przez nieskazitelne życie stajemy się godnymi macierzyńskiej miłości Królowej Karmelu.
8. który pragnie byśmy naśladowali Twoje cnoty.
9. który raduje się gdy szerzymy Twój kult.
10. który pragnie byśmy nosili Szkaplerz i prosili Cię na Różańcu.




 

V Ukoronowanie Matki Bożej na Królową nieba i ziemi

1. który uczynił Cię Królową nieba i ziemi.
2. który wprowadził Cię w krąg życia Trójcy Przenajświętszej.
3. który przyjmując twoje współcierpienie pod Krzyżem, obdarzył Cię łaską pierwszeństwa wśród odkupionych ludzi.
4. który Cię wywyższył, gdyż w pełni odpowiedziałaś na Jego miłość.
5. który w Tobie urzeczywistnił w sposób ostateczny zjednoczenie człowieka z Bogiem.
6. który obdarzył Cię godnością królewską, gdyż w swoim ziemskim życiu byłaś pokorną Służebnicą.
7. który daje nam Ciebie za wzór i pragnie, abyśmy naśladowali Twoją postawę służby.
8. który zlecił Ci kształtowanie naszych dusz, dając Ciebie jako najdoskonalszy wzór.
9. który przez Ciebie chce królować w naszych sercach.
10. który cieszy się, gdy oddajemy się Królowej Karmelu.


„Dopowiedzenia”, w Roku Różańca św. 2003., opracował na podstawie Pisma św.
oraz Listu Apostolskiego: Rosarium Virginis Mariae Jana Pawła II,
ks. Jerzy Ptach
Zezwala się na przedruk dopowiedzeń, z zaznaczeniem adresu tej strony:

www.ksiadz-jerzy-zaprasza.opw.pl

"Różaniec z dopowiedzeniami

Sposób na pogłębienie modlitwy"

ks. Piotr Markielowski, s. Barbara Klimek OCDS

Czasami czujemy się znużeni różańcem, mamy pustkę w głowie i sercu oraz powracające rozproszenia. Jak wobec tych wszystkich przeciwności pozostać wiernym tej modlitwie, którą Maryja tak mocno ukochała i do niej nawołuje? Z pomocą przychodzi nam odkrycie dopowiedzeń do różańca, czyli krótkich zdań dotyczących danej tajemnicy, wypowiadanych w środku każdej „Zdrowaś Maryjo”, po Imieniu Jezus.

Zaproponowany tu sposób modlitwy różańcowej mocniej angażuje myśl i serce modlącego się. Jesteśmy tu cały czas skupieni na modlitwie. Podane przykłady są jedynie propozycjami, które mają nas zainspirować do układania (na bieżąco, w czasie modlitwy) własnych dopowiedzeń. Ponieważ jednak początkowo może się to okazać trudne, warto skorzystać z pomocy tej pożytecznej książki.

Polecam tę cenną pozycję (powyższe dopowiedzenia znajdują się w 4. zestawie)

Uwaga: można zamówić w Internecie: www.petrus.opw.pl

RÓŻANIEC Z DOPOWIEDZENIAMI (ks. Antoni Dunajski)

Dla ludzi często odmawiających różaniec dość istotnym i w pewnym sensie nieuniknionym zagrożeniem bywa monotonia, i to zarówno w zakresie formy, jak i treści. Myśli i wypowiadane słowa często „rozbiegają się”, co stwarza wrażenie, że co innego się mówi i o czym innym się myśli. Już samo skupienie i „zatrzymanie wyobraźni” na jednym temacie, na jednej tajemnicy, okazuje się zadaniem niezwykle trudnym.

Aby temu zaradzić, podejmuje się różne próby ożywienia, czy „odnowienia” modlitwy różańcowej. Najczęściej wspomagamy naszą wyobraźnię stosowanym fragmentem Pisma Świętego lub pieśnią śpiewaną przed każdą dziesiątką różańca. Chętnie, zwłaszcza w grupach dziecięcych, posługujemy się przeźroczami, gdzie każdej „zdrowaśce” lub przynajmniej kolejnej „dziesiątce” odpowiada klatka ilustrująca daną tajemnicę. Te metody jednak bardziej nadają się do publicznego odmawiania różańca. Trochę inaczej mają się sprawy, gdy odmawiamy różaniec w małej grupie lub gdy modlimy się sami. W chrze-ścijaństwie najskuteczniejsza odnowa dokonuje się zawsze przez powrót do źródeł. Gdybyśmy cofnęli się do źródeł modlitwy różańcowej, do samych jej początków, też odkrylibyśmy jej nieco odmienną strukturę. Wszystko wskazuje na to, że początkowo odmawiano tylko pierwszą, biblijną część Pozdrowienia Anielskiego, kończącą się słowami (...) i błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus. Część druga, zaczynająca się od słów Święta Maryjo jest późniejszym modlitewnym dodatkiem. Dopiero w 1568 r. została ona wprowadzona do brewiarza rzymskiego, a do samego różańca jeszcze później.

Początkowo odmawiano ją na końcu każdej dziesiątki różańca jako modlitewną prośbę we wszystkich intencjach, które podsunęło rozważanie, a zwłaszcza o dobrą śmierć. Zauważmy, że właśnie ta druga część „zdrowaśki” jakby przerywa tok rozważań nawiązujących do konkretnej tajemnicy zbawienia. Dlatego powrót – choćby od czasu do czasu – do owej dawnej formy (10 x Zdrowaś i 1 x Święta Maryjo) pozwala na nowo odkryć ową wewnętrzną logikę i potrzebę „ciągłości” rozważań różańcowych.

Nadal jednak pozostaje do rozważania kwestia owej „dwutorowości” słów i myśli: odmawiamy ciągle te same słowa Zdrowaś Maryjo ..., ale myśli nasze powinny posuwać się do przodu, wznosić się, schodzić w głąb danej tajemnicy, jak powój spiralnie nawijający się na tyczkę. Co zrobić, aby wprowadzić i konsekwentnie wyegzekwować tak konieczną w modlitwie różańcowej dyscyplinę rozważań?

Otóż doskonale służy temu celowi wypracowany już dawno, bo przed niemal sześcioma wiekami system tzw. „dopowiedzeń”, precyzujących treść rozważanej tajemnicy. Jeszcze do dziś w niektórych regionach kraju po słowach Zdrowaś Maryjo (...) i błogosławiony owoc żywota Twojego Jezus prowadzący różaniec dodaje, tzn. dopowiada: który za nas krwią się pocił, któregoś Ty o Panno, do Elżbiety niosła, który nam Ducha Świętego zesłał itp. Takie dopowiedzenie, nawet jeśli jest dziesięciokrotnie powtarzane, „trzyma na wodzy” i kształtuje wyobraźnię religijną modlącej się wspólnoty, czy po prostu konkretnej osoby. Jeśli jest to jednak tylko jedno dopowiedzenie, daje to w efekcie dość statystyczny i uproszczony, jednoaspektowy obraz rozważanej tajemnicy zbawienia. Nie pozwala przeniknąć kontemplacyjną modlitwą całej jej głębi. Przecież Chrystus, który w Ogrójcu za nas krwią się pocił, to także Chrystus, ... który mimo ludzkich lęków do końca wypełnił wolę Ojca, ... który uczy nas, jak modlić się w cierpieniach, ... który pragnie, abyśmy z Nim razem czuwali na modlitwie itd. Dodawanie takich „dopowiedzeń” możliwie do każdej „zdrowaśki”, oczywiście – zawsze tematycznie związanych z daną „dziesiątką” – pozwala bardziej owocnie i w więk-szym skupieniu rozważać tajemnice zbawienia. Już żyjący na początku XV w. wielki apostoł różańca Dominik Prus z zakonu Kartuzów pozostawił nam 150 tego rodzaju dopowiedzeń. Dziś należy takie dopowiedzenia aktualizować, urozmaicać, tak formułować, by wyrażały coraz to nowe aspekty danej tajemnicy różańcowej i jej związek z naszym życiem.

Oczywiście, najlepiej, gdy dopowiedzenia są formułowane spontanicznie podczas odmawiania różańca. Konieczność „dopowiedzenia” wymusza wtedy i jednocześnie gwarantuje stałą koncentrację uwagi na danej tajemnicy zbawienia. Gdy odmawiamy różaniec w małej grupie (np. rodzina lub krąg Żywego Różańca, tzw. „róża”), każdy z uczestników modlitwy stara się sformułować chociażby jedno dopowiedzenie, wspierając religijną wyobraźnię partnerów modlitwy. Można także skorzystać z gotowych zestawów dopowiedzeń, zwłaszcza wtedy, gdy dziesiątkę różańca odmawiamy indywidualnie. Taki przykładowy zestaw dopowiedzeń do wszystkich 15-tu tajemnic różańca pragniemy tutaj zaprezentować. Niech służy ubogaceniu naszej osobistej modlitwy. Metoda ta dobrze sprawdziła się już np. na oazach.
I jeszcze jedna ważna uwaga. Formułując dopowiedzenia należy zwrócić uwagę na ich poprawność gramatyczną. Dopowiedzenie jest bowiem dalszym ciągiem zdania, którego podmiotem jest Jezus (który..., w którym..., dzięki któremu ...) lub – rzadziej – Maryja (Zdrowaś Maryjo (...), któraś...). W tej formie odmawiany różaniec nie przestaje być modlitwą maryjną (wszak z Maryją rozważamy tajemnice zbawienia), a staje się modlitwą wybitnie chrystocentryczną. W centrum naszych różańcowych rozważań pozostaje bowiem zawsze Chrystus, w którym dokonało się nasze odkupienie.

 @ Czcigodny Księże! Byłam jedną z uczestniczek pielgrzymki zorganizowanej przez biuro Frater Bydgoszcz do Matki Bożej w Medugorje. Pragnę z całego serca podziękować Księdzu za wspaniałą opiekę duchową. Podczas długich godzin jazdy autobusem opowiadał Ksiądz o Swojej stronie internetowej i różańcu z opracowanymi dopowiedzeniami. Mam nadzieję, że mogę wydrukować te dopowiedzenia. Odmawiam Nowennę Pompejańską i zauważyłam, że z tymi dopowiedzeniami bardziej  przeżywam wszystkie tajemnice różańca. Wcześniej niekiedy podczas odmawiania różańca wkradała się monotonia lub myśli wędrowały do innych spraw. - 17 X 15 - Teresa Wójcik - Skrwilno

@ Ksiądz prosił, abym przesłał księdzu link do strony na której znalazłem dopowiedzenia do różańca, które ksiądz stworzył. Poniżej zamieszczam link do tej strony. Życzę miłego dnia Eryk Kędzia, lektor z Bydgoszczy. 

Zobacz: RÓŻANIEC

Aktualizacja strony: 19 kwietnia 2023 17:27